زمانی که حاجی جامو خان در سال دو هزار و هشت بازداشت شد و براساس قانون جدید تروریسم مواد مخدر امریکا به نیویورک منتقل شد، بازپرسان فدرال او را بزرگترین و خطرناک ترین قاچاقچی مواد مخدر در افغانستان توصیف کردند؛ شخصیت پشت پرده ای که با حفظ جریان ثابت پول و اسلحه، طالبان را فعال نگه داشت.

اما آنچه دولت با آن اشاره نشد ، این بود که جاموخان همچنین خبرچین دیرین امریکا بود که اطلاعاتی را درباره طالبان، فساد در افغانستان و دیگر قاچاقچیان مواد مخدر ارائه کرده بود.

به گفته مقامات فعلی و سابق امریکا، سازمان سیا به رغم اینکه جاموخان سرگرم ایجاد بزرگترین عملیات قاچاق مواد مخدر پس از حمله امریکا به افغانستان بود، سال ها به وی به عنوان یک منبع مطمئن تکیه کرده بود و در این مدت مبالغ زیادی به او پرداخت کرد.

جاموخان در اوج قدرتش محرمانه برای ملاقات های محرمانه ای با مقامات سیا در سال دو هزار و شش به واشنگتن سفر کرد. حتی در ان زمان نیز امریکا گزارش هایی را دریافت می کرد مبنی بر اینکه او با غلبه بر رقبایش، خریدن رهبران طالبان و سیاستمداران فاسد دولت کرزای، مسیر تبدیل شدن به عمده ترین قاچاقچی مواد مخدر افغانستان را می پیماید.

روابط دولت امریکا با جاموخان نشانه دیگری است از اینکه چطور گاهی جنگ با مواد مخدر با جنگ با تروریسم تداخل پیدا می کند به ویژه در افغانستان که مسایل مربوط به مواد مخدر، شورش ها و دولت اغلب باهم همپوشانی دارند.

اطلاعات امریکا برای اطمینان همکاری نزدیکی با شخصیت های دیگری نیز داشته است که به داشتن تجارت مواد مخدر مظنون هستند، از جمله این افراد احمد ولی کرزای برادر ناتنی رئیس جمهور افغانستان و حاجی بشیر نورزای است که در سال دو هزار و پنج بازداشت شد. کرزای دخالت در تجارت مواد مخدر را رد کرده است.

به گفته مقاماتی که خواستند نامشان فاش نشود، قضیه جاموخان نشان می دهد که چطور سیاست های ضد مواد مخدر مکررا در طول نه سال اشغال افغانستان تغییر کرده است و بین الویت های ضد و نقیض مقابله با تروریسم و ساخت این کشور درگیر بوده است.

زمانی که از سیا درباره رابطه اش با جاموخان سوال شد، سخنگوی این سازمان گفت: "سیا فقط در دادگاه های امریکا دراین باره اظهار نظر می کند. "