از 183 کشور حاضر در این جلسه ، 44 کشور مخالف صریح این قطعنامه و 57 کشور مخالفت خود را با رای ممتنع اعلام کردند.

از نگاه تحلیلگران رای ندادن اکثر کشورهای عضو سازمان ملل به این قطعنامه حاکی از نارضایتی آنها از سیاست تبعیض آمیز و اعمال فشار سیاسی کشورهای غربی و سوء استفاده از جایگاه سازمان ملل در برخورد گزینشی با کشورهای مستقل عضو تلقی می شود.

بر اساس این تحلیل از آنجا که جمع کشورهایی که به این قطعنامه رای منفی داده یا رای ممتنع دادند بیش ازتعداد آراء مثبت است میتوان گفت که کانادا و سایر تهیه کنندگان پیش نویس قطعنامه نتوانستند به اهداف اصلی خود دراعمال فشار بیشتر به جمهوری اسلامی موفق شوند.

در همین حال کشورهای زیادی از جمله کشورهای عضو جنبش عدم تعهد همچنین کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی با صدور بیانیه این اقدام کاملا سیاسی و گزینشی را محکوم و غیر قابل قبول دانستند.

مصر به نمایندگی از سوی جبش عدم تعهد ضمن ابراز نارضایتی از طرح این قطعنامه در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل، تاکید کرد چنین اقدامی عامل تضعیف نهاد شورای حقوق بشر سازمان ملل خواهد شد.

نماینده مصر تصریح کرد حقوق بشر وآزادی های فردی باید از طریق همکاری نه ایجاد مخالفت با کشورها آنهم بصورت گزینشی عملی شود واینکه این قطعنامه کشورهای درحال تموسعه را هدف قرارداده است.

تاجیکستان نیزبه نمایندگی از سوی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی با محکوم کردن این قطعنامه واعلام اینکه کشورهای عضو سازمان کنرانس اسلامی علیه آن رای میدهند اعلام کرد این قطعنامه فقط به اعتبار و موقعیت سازمان ملل لطمه می زند.

هیات جمهوری اسلامی ایران پیش از ارائه قطعنامه با استناد به مکانیزم بررسی دوره ای جهانی موسوم به یوپی آر شورای حقوق بشرسازمان ملل درژنو که گزارش ایران با اجماع در آن به تصویب رسید نسبت به طرح این قطعنامه در اجلاس کمیته سوم مجمع عمومی اعتراض و مطرح نشدن انرا پیشنهاد کرد .

نماینده ونزوئلا ضمن دفاع از موضع ایران و اعلام رای منفی کشورش گفت ما از موضع سنتی خود دفاع می کنیم که طی آن کشورها را به بهانه و در ارتباط با مسائل حقوق بشر به دلائل سیاسی محکوم کنند.

نماینده سوریه نیز ضمن دعوت کشورها به دادن رای منفی به قطعنامه اعلام کرد اکنون ما این نگرانی را داریم که برخورد با مسئله کاملا سیاسی است و مهمترین اینکه مسئله را از ژنو به نیویورک منتقل کرده اند.