Alborz-01.png
alborz-popel.jpg
موضوع زمانبندی تحریمها قابل حل است/ اوباما بر کنگره چیره می‌شود
ارسال در: 1394/02/07-08:31
«رایان کاستلو» عضو شورای ملی ایرانی و آمریکایی دستیابی ایران و گروه ۱+۵ به تفاهم لوزان را نشانه معامله سختی دانست که طرفین پشت سر گذاشته اند.

به گزارش خبرگزاری مهر، با وجود تفاسیر مختلف از تفاهم لوزان و مطرح شدن اظهار نظرهای گوناگون از سوی مقامات آمریکایی و ایرانی در مورد زمان و نحوه لغو تحریم ها، ایران و کشورهای ۱+۵ دور جدید مذاکرات خود را برای رسیدن به توافق جامع هسته ای از سر گرفته اند.

در همین راستا گفتگویی با "رایان کاستلو" عضو شورای ملی ایرانی آمریکایی (NIAC) انجام شده است که مشروح آن در ادامه می آید.

ارزیابی شما از بیانیه لوزان چگونه است؟

تفاهم لوزان از سر گذراندن یک مرحله دیپلماتیک بود و نشانه ای است مبنی بر اینکه بخش اعظم کار انجام شده است. با فرض اینکه طرفین مذاکره قادر به رفع دیگر موانع باقی مانده هستند، می توان انتظار داشت که در نهایت هم ایران و هم اعضای ۱+۵ به یک توافق برد-برد دست یابند. توافق نهایی، یک توفیق دیپلماتیک بزرگ محسوب می شود که خطر یک جنگ فاجعه بار را از میان برده، تحریم ها را بر می دارد و برخورداری جامعه بین الملل از توانایی راستی آزمایی ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران را ضمانت می کند. چنین توافقی رابطه کنونی ایران و آمریکا را دگرگون کرده و راه را برای سخن راندن از مسائل غیر هسته ای نظیر مباحث مرتبط با امنیت منطقه هموار می سازد.

البته، لازم به ذکر است که تفاهم لوزان چارچوبی است که در آن تنها به اصول توافق پرداخته شده و به منزله توافق نهایی محسوب نمی شود. هنوز برخی دشواری ها باقی مانده تا این توافق به سرانجام برسد و به مرحله اجرا دربیاید.

طرفین مذاکره تا چه اندازه به اهداف مورد نظر خود دست یافتند؟

 از چارچوبی که به دست آمده می توان نتیجه گرفت که طرفین معامله سختی را پشت سر گذاشتند اما در نهایت آنچه را که لازمه یک قرارداد محکم بود به دست آوردند – قراردادی که قابل عرضه به مخالفان شکاک داخلی باشد. از مهمترین منافع ایران در این توافق می توان به تخفیف قابل ملاحظه در میزان تحریم ها، مجوز ورود دوباره به عرصه اقتصاد جهانی و همچنین به رسمیت شناختن حق ایران به ادامه بخش قابل ملاحظه ای از فعالیت های هسته ای خود اشاره کرد که البته تحت نظارت شدید آژانس بین المللی انرژی اتمی صورت می گیرد.

در عوض، گروه ۱+۵ هم به ضریب بالایی از اطمینان دست می یابد مبنی بر اینکه از برنامه اتمی ایران به طور مخفیانه برای ساخت سلاح هسته ای استفاده نمی شود. می توان گفت فواید توافق نهایی به مراتب بیشتر از آن چیزی است که طرفین در جریان مصالحه با هم از دست می دهند.

به چه دلیلی فکت شیت های ارائه شده از سوی آمریکا و فرانسه و همینطور سخنان مقامات ایرانی(فکت شیت ایرانی) تا به این حد با یکدیگر تفاوت دارند؟

در رابطه با چارچوب تفاهم به دست آمده، ایران و آمریکا هردو با مشکلات داخلی مواجه هستند. طرف ایرانی یک بیانیه کلی می خواست که بازگو کننده پیشرفت آن در مذاکره باشد تا به این وسیله از بروز مشکلات احتمالی که مکمل یک توافق دو مرحله ای است اجتناب کند. به این ترتیب، چنانچه مسائل لاینحلی در مرحله پیشنویس طرح به وجود بیاید، گروه های مذاکره کننده به سختی می توانند ایران را به دلیل طفره رفتن از یک قرارداد رسمی سرزنش کنند.

به دلیل تهدیدی که از ناحیه کنگره آمریکا متوجه روند مذاکرات هسته ای است، ایالات متحده می بایست درباره جزئیات گام های احتمالی ایران بعد از رسیدن به توافق نهایی توضیحاتی ارائه می داد. به همین دلیل شاهد آن هستیم که در فکت شیت آمریکایی به جزئیات تعهدات ایران بیشتر پرداخته شده تا به امتیازاتی که قرار است به این کشور تحت عنوان کاهش تحریم ها واگذار شود. با این حال، تفاسیر و برداشت های متعدد بیش از خود جزئیات مسئله ساز شده اند. بنابراین، در هفته های آتی طرفین مذاکره باید سعی خود را برای رسیدن به نقاط مشترک و رفع سوء تفاهم های موجود به کار ببندند.

ایران می گوید که تفاهم لوزان به لحاظ قانونی الزام آور نیست حال آنکه بالعکس طرف مقابل بر الزام آور بودن آن پافشاری می کند. به نظر شما تفاهم لوزان تا چه حد برای هر یک از طرفین الزام آور است؟

تفاهم به دست آمده به لحاظ قانونی الزام آور نیست و در این مرحله هیچ گروهی هم مجبور به واگذاری امتیازات خود نیست. اما انتظار می رود که این توافق در چارچوب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد تدوین شود که در این صورت الزام آور خواهد بود.

ایران خواهان رفع فوری تحریم ها همزمان با امضای توافق نهایی است حال آنکه طرف آمریکایی خواستار مرحله بندی کردن روند رفع تحریم ها است. چرا در خصوص مسئله به این مهمی تا به این اندازه اختلاف نظر وجود دارد؟

ظاهرا اختلاف نظرها قابل حل است. با این وجود، به نظر می آید که زمان بندی دقیق مراحل رفع تحریم همچنان مستلزم تلاش بیشتری باشد. باتوجه به این حقیقت که تحریم های زیادی از سوی نهادهای مختلف نظیر دولت آمریکا، کنگره آمریکا، اتحادیه اروپا و شورای امنیت سازمان ملل شامل حال ایران شده است، نمی توان انتظار داشت که همه آنها در عرض یک شب برداشته شود. با این حال، انتظار می رود که بخش قابل ملاحظه ای از تحریم ها در همان مراحل اولیه اجرای توافق به نوعی کاهش پیدا کند. این کاهش می تواند به معنای برداشتن تحریم، بازنگری قوانین و یا حتی چشم پوشی از آنها باشد. احتمالا اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد موثرترین گام ها را در این زمینه برخواهند داشت و انتظار می رود که ایالات متحده نیز به پیروی از آنها اقدام مشابهی انجام دهد.

لازم به ذکر است که کنگره آمریکا به زودی لایحه ای را به تصویب می رساند که احتمالا به طور موقت توانایی «باراک اوباما» را برای برداشتن تحریم های اعمال شده از سوی کنگره محدود می کند. درحالیکه این موضوع می تواند مشکلاتی را در روند مذاکرات هسته ای ایجاد کند، هیچ معلوم نیست که لایحه کنگره در مرحله بازنگری، از سوی رئیس جمهور آمریکا مورد تایید قرار بگیرد. حتی اگر این لایحه پذیرفته هم بشود، احتمالا باز هم باراک اوباما است که حرف خود را به کرسی نشانده و بر قانون گذارانی که قصد ممانعت از اجرای هرگونه توافقی را دارند چیره می شود.

منبع :آفتاب
نظرات ارسالی:
 
مشارکت در بحث:
نام:
ایمیل:
متن پیام:
کد امنیتی:


درباره ما
جستجو
پیوندها
عضویت
ورود


RSS
آب و هوا



تمام حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پورتال خبری البرز می باشد و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
البرز به هیچ ارگان ،دسته ، حذب و گروهی وابسته نیست

Copyright alborznews©2010 . All Rights Reserved