یکی از مسائلی که تقریباً همه ناظران و تحلیلگران مسائل منطقه بر آن اتفاق نظر دارند، این است که بهبود احتمالی روابط ایران و آمریکا، تأثیرات بسیار مهمی بر وضع جاری منطقه خاورمیانه خواهد داشت. در این میان، بحث درباره برندگان و بازندگان این روند، به یکی از مهم ترین مباحث در این راستا تبدیل شده است.
به گزارش پورتال خبری البرز به نقل از «تابناک»، روزنامه «حریت» ترکیه در مطلبی به بررسی روند بهبود روابط ایران و آمریکا و تأثیرات منطقه ای این روند پرداخته و استدلال می کند که در این روند، ترکیه و رژیم اسرائیل، «بزرگ ترین بازندگان» خواهند بود.
در این مطلب به طور خلاصه آمده است:
در چند ساله اخیر، ترکیه و رژیم اسرائیل، دو متحد قدیمی به واسطه واقعه حمله به ناوگان ترکیه ای کمک به غزه در سال ۲۰۱۰، دوره ای از تیرگی روابط را تجربه کرده اند؛ اما به تازگی هر دو دولت به واسطه تغییر جهت غیرمنتظره واشنگتن در موضوع ایران و سوریه، با چالشی مشترک روبه رو شده اند.
واقعه حمله به ناوگان کمک ترکیه در سال ۲۰۱۰، سبب وقوع فراز و فرودهای متعددی در روابط ترکیه و رژیم اسرائیل شد که در پایان با میانجی گری اوباما همراه بود؛ اما آنچه این دو دولت نتوانستند مورد توجه قرار دهند، این بود که محیط بی ثباتی که آن ها «روابط استراتژیک» خود را در آن بنا کرده بودند و به شدت مورد ستایش آمریکا بود، به یک شکل باقی نمانده و تغییر می کند.
بنابراین، هم ترکیه و هم رژیم اسرائیل از تماس تلفنی میان اوباما و روحانی که در آخرین لحظات حضور رئیس جمهور ایران در نیویورک برقرار شد، شوکه شدند.
این گزارش در ادامه می آورد، هرچند نشانه های بهبود روابط تهران و واشنگتن، هنوز اندک است و نمی توان از آغاز دوره ای جدید در این روابط سخن گفت، همین روند که به تازگی آغاز شده، موجبات آزردگی ترکیه و رژیم اسرائیل را فراهم آورده، زیرا این دو دولت سیاست های خود را بر مبنای تداوم وضع پیشین و روابط تنش آلود میان ایران و آمریکا بنا کرده بودند.
سیاست جدید اوباما در قبال ایران حتی سبب شد نتانیاهو در سخنرانی خود در سازمان ملل از احتمال انجام اقدام نظامی یکجانبه از سوی رژیم اسرائیل سخن بگوید. وی گفت: «اگر اسرائیل مجبور شود به تنهایی کاری کند، به تنهایی اقدام خواهد کرد». به هر حال، در اوضاع کنونی، نفع آمریکا و دیگر بازیگران بین المللی به هیچ وجه در وارد شدن به جنگ با ایران نیست.
در این میان، شاید وضع ترکیه پیچیده تر باشد، زیرا روند جدید آمریکا در قبال ایران، تنها به ایران مربوط نشده و سوریه را نیز در بر می گیرد. در مواجهه با یک موقعیت «باخت ـ باخت» در عرصه متحول منطقه ای، ترکیه پیش از هر چیز مأموریت خودخواسته پیشین مبنی بر ایفای نقش «پیام رسان» میان تهران و غرب را از دست داده است.
پیش از این، ترکیه به سختی تلاش می کرد خود را واسطه مذاکرات ایران و قدرت های جهانی نشان داده و چنین وانمود کند که بدون حضور این کشور، مذاکرات به نتیجه ای نخواهد رسید. اوباما این «پیام رسان» را نکشته، اما دست کم ترکیه را وادار به رویارویی با واقعیت کرده است؛ امری که حتی از کشته شدن هم برایش بد تر است!
ضربه دوم به آنکارا، از ناحیه بحران سوریه وارد شده؛ یعنی جایی که ترکیه اقدامات برای سرنگونی رژیم بشار اسد را هدایت می کرد. به هر حال، تمایل نداشتن اوباما به انجام اقدام نظامی علیه سوریه، ترکیه را در این عرصه نیز تنها گذاشته است.