به گزارش سایت حسین ناصری به نقل از خبرگزاری فارس، «پرواز ستاره‌ای» عنوان اثر نمایشی تازه‌ای است که از تاریخ دوشنبه 16 مهر ماه در دو سانس 10 صبح و 16 در کافه مجموعه پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه خواهد رفت. نویسندگی و کارگردانی این نمایش بر عهده نیما بیگلریان است که جز کارگردانان شناخته شده و مطرح در حوزه خردسال و کودکان محسوب می شود. این نمایش پیش از این در شهر فرانکفورت آلمان به روی صحنه رفته و یک پروژه بین المللی در حوزه خردسال و کودکان محسوب می شود، پیش خرید بلیت های این نمایش در سایت های اینترنتی مرتبط آغاز شده است و علاقه‌مندان می توانند به صورت حضوری از گیشه پردیس تئاتر شهرزاد بلیت های این نمایش را خریداری کنند.

از سوی دیگر نمایش «صد درصد» به کارگردانی مرتضی اسماعیل کاشی که اجراهای خود را از تاریخ 7 شهریورماه در پردیس تئاتر شهرزاد آغاز کرده است، تا پایان مهر ماه سال جاری هرشب ساعت 20 در سالن شماره 2 پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می رود. این نمایش با استقبال ویژه مخاطبان تئاتر مواجه شده است و هر سانس تعداد زیادی بلیت خارج از ظرفیت برای تازه‌ترین اثر مرتضی اسماعیل کاشی به صورت حضوری به فروش می رسد. نمایش «صد در صد» در روزهای پایانی هر هفته (پنج شنبه و جمعه) در دو سانس 17 و 20 روی صحنه می رود.

ستاره پسیانی و هوتن شکیبا در این نمایش به ایفای نقش می پردازند و تهیه کنندگی آن بر عهده محمد قدس است.

نمایش «مواچیله در هیچ جا» به کارگردانی محمد نیما مظاهری که از تاریخ اول مهر ماه در سالن شماره 3 پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفته است، تا پایان مهر ماه به اجراهای خود ادامه می‌دهد، این اثر ادای دینی به حسین پناهی شاعر و نویسنده معاصر است.

«مواچیله در هیچ جا» هر روز ساعت 18:30 در پردیس تئاتر شهرزاد اجرا خواهد شد. مهسا اصغرى، کاوه دوستى، حمید رشید، شایسته سجادى، شیما صفرى، مرصاد فیضى، فوژان فروتن، معین کرمى، نوید نصرتى، محمد نیما مظاهرى در این نمایش به ایفای نقش می پردازند.

50 درصد از عواید فروش این نمایش هزینه کودکان سرطانی خواهد شد و امکان خرید بلیت به صورت حضوری از گیشه پردیس تئاتر شهرزاد فراهم است.

نمایش «تهوع» به کارگردانی مریم برزگر هم جز اجراهای پرمخاطب این مجموعه در روزهای نخست پاییز سال جاری محسوب می شود که این نمایش تا پایان مهر ماه هرشب ساعت 20:30 با هنرمندی شکیب شجره در سالن شماره 3 پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود.

نمایش «سنگ‌ها برای آنتیگون» به کارگردانی علی پازکی، تا پایان مهرماه هرشب ساعت 21:45 در سالن شماره 3 به اجراهای خود ادامه خواهد داد. محمد صدیقی مهر، گیلدا حمیدی، میثاق زارع و سمانه اسماعیلی بازیگرانی هستند که در این نمایش به ایفای نقش می پردازند و شهاب حسینی در مقام مدیر پروژه این گروه را یاری می کند.

*روایتی از 23 بار مردن

نمایش «روایتی از ۲۳ بار مردن» اجرای خود را از ۱۱ مهر ماه در خانه نمایش اداره تئاتر به کارگردانی مسلم رضایی آغاز می‌کند.نویسنده این نمایش احسان رحیمی تمبی و بازیگران فرهاد تفرشی،متین حسنی پور، مسلم رضایی، محمدرضا محمدپور هستند.

خلاصه داستان ظاهر سعی در روایت مردن‌های پی در پی خود می‌کند پری همچنان درحال مخفی کردن اولین مردن همسر خود که ظاهر می‌باشد را می‌کند.مهدی خسته شده است از پنهان شدن پدر در ذهن مادر تا اینکه...

*نمایش بازپرس وارد می‌شود در تماشاخانه شانو

تماشاخانه شانو از 15 مهر میزبان نمایش بازپرس وارد می‌شود نوشته پریستلی با ترجمه حمیدرضا عزیزی و کارگردانی رضا ایزدخواه است. این نمایش از اول آبان هر شب ساعت 19:15 در شانو اجرا می‌شود. داستان این نمایشنامه در جریان جشنی خانوادگی در خانه سیاستمدار و تاجری ثروتمند رخ می‌دهد که با ورود یک بازپرس و نشان دادن عکس دختری جوان پرده از رازی برمی‌دارد.

سعید عظیمی، الهام قندهاری، محمدعلی عسکری، رضوانه صفوی، علیرضا منوچهری، آوا وفاه خاه،‌هومن نخبه زعیم و رضاایزدخواه بازیگران این نمایش نمایشی هستند. 

*نوشته ارمغان بهداروند پس از تماشای آوانتاژ

ارمغان بهداروند در یاداشتی که پس از دیدن نمایش آوانتاژ نوشته از بمباران 4 آذر 1365 اندیمشک و شهدای آن واقعه یاد کرده است. در این یاداشت آمده است:

«هنر، اقلیم ندارد و هنرمند، بی سرزمین است. هر کجای نقشه جهان که درد بگیرد هنر درد می کشد. این درد می‌تواند به شکل شعر، در تار و پود داستان، با پیچ و تاب خطی، به همنشینی نقش ها و رنگ ها، آمیخته در نت های نغمه‌ای باشد و یا حتی در صحنه ای جان بگیرد! هنر، رنگ و لهجه و نقشه و قومیت ندارد و به هر زبان که روایت شود، مرهمی بر زخمی است که رنج آفرین بوده است... خوزستان، سال هاست که خط به خط نوشته شده است و در این نگارش، قدم ها و قلم هایی شریک هستند که به هیچ عبارت، نمی توان ستایششان کرد. خاکی که روزگاری از فرط ننوشتن، خاطره ی دوری در مهلکه ی فراموشی شده بود، اکنون، سرو بلندی است که در خاک و خون خویش، قد کشیده است و برگ و بار گرفته است. در این شناسنامه که صادره از مردمی است که مترادف با کوه و رودخانه و خورشیدند.، نام‌هایی رقم خورده اند که خوزستان را زیسته اند، آبادان را گریسته اند و بی هیچ توقعی، بی هیچ تمنایی و بی هیچ التماسی، شیفته خوزستانند. از این جغرافیا آن قدر نوشته شده است که به چشم و دل دیگران بنشیند. نمایش آوانتاژ همین قصه است. یادمان بیاید آن ایستگاه، مسافرانی داشت که یا بال بال می زدند برای پریدن و یا با بی بال و پر به مقصد سلام می کردند. قطار تهران- اندیمشک شاهد است...

آوانتاژ ستایش شهری است که خاک از روی رزمندگان می‌گرفت و هیچ دری به روی سربازی بسته نبود. اگر دوکوهه در صحنه تئاتر تکرار می شود و اگر کرخه به روایت دیگران شنیده می شود و اگر اندیمشک، با ایستگاه و بلوار راه آهن و سینما پارادیا و بیمارستان کلانتری و زمین خاکی فوتبال در خاطره تهران، اتفاق می‌افتد، غیرت هنرمندانی است که می شنوند و می بینند. کامران شهلایی و محمد لارتی سربازهای سزاواری هستند که نمی خواهند خاطره ی چهارم آذر اندیمشک فقط خاطره باقی بماند. آوانتاژ آن‌ها آرش دیگری است که در کمان جان خویش، نام خوزستان را به دورترها یادآوری می کند. حالا هر کجای این نقشه که بایستیم می‌توانیم بگوییم: به خوزستان خوش آمدید.