فردا (سه شنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۱) و از ساعت ۲۰ در ورزشگاه آزادی شاهد یکی از حساس ترین بازی های تاریخ تیم ملی فوتبال ایران برابر کره جنوبی خواهیم بود.

کره جنوبی میزبان جام جهانی بوده و سطح فوتبال این کشور از نظر سخت افزاری و نرم افزاری با فوتبال ایران قابل مقایسه نیست اما ما ایران هستیم، کشوری که مردمش مرد روزهای سخت هستند و بارها از غیرممکن ها عبور کرده اند.

سه امتیاز بازی با کره جنوبی اگرچه ارزش حیاتی برای تیم ملی ایران دارد اما پیروزی در این بازی به معنای پایان کار و صعود به جام جهانی نیست هرچند شکست دادن کره در تهران ما را به روزهای آینده امیدوارتر می کند؛ به روزهایی که بازی های سختی مقابل قطر، ازبکستان و حتی لبنان داریم. با این حال با پیروزی برابر کره جنوبی فقط نیمی از راه صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل را طی می کنیم و البته نباید در صورت شکست یا توقف برابر کره هم رویای جام جهانی را تمام شده فرض کنیم. نبرد ماراتن گونه ۵ تیم در گروه A مسابقات در هر دو حالت ادامه خواهد داشت.

در روزهای اخیر تمام ایران متحد شده اند تا به تیم ملی روحیه بدهند. در روز سه شنبه، قلب، روح و جان ۷۰ میلیون ایرانی حامی ۱۱ مرد ایران در میدان هستند و برای موفقیت شان دعا می کنند و می دانند همین دعا ها و انرژی های مثبت به ملی پوشان روحیه برتری جویی خواهد داد.

حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی عرصه را بر بازیکنان حرفه ای کره جنوبی تنگ خواهد کرد. مردم فوتبالدوست ایران تیم ملی شان را در این دیدار حساس تنها نخواهند گذاشت، حتی اگر از شکست مقابل لبنان دل آزرده و حتی اگر از شیوه بازی تیم ملی در دیدار با ازبکستان و قطر ناراضی باشند اما می دانند اکنون زمان گلایه و انتقاد نیست. ۱۰۰ هزار تماشاگر به ورزشگاه می آیند تا تیم ملی کشورشان را ۹۰ دقیقه تشویق کنند و حامی ملی پوشان باشند.

روی کاغذ شرایط کره جنوبی از ما بهتر است. آنها در سه دیدار گذشته شان باخت نداشته اند و با دو برد و یک مساوی و ۷ امتیاز در صدر جدول هستند. ۹ گل زده اند و سه گل خورده اند اما ایران فقط به لطف تفاضل گل صفر و با ۴ امتیاز در رده دوم جدول است. فقط یک گل به ازبکستان زده ایم و یک گل هم از لبنان خورده ایم.

قطر و لبنان هم ۴ امتیازی هستند و حتی ازبکستان ۲ امتیازی هم شانس صعود به جام جهانی را دارد اما وقتی سرمان را از روی کاغذ سفید بلند می کنیم و به زمین سبز چمن چشم می دوزیم و ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری و ملی آزادی را می بینیم امیدوار می شویم به همان فاکتورهای همیشگی برای پیروزی برابر کره؛ فاکتورهای غیرت و تعصب ایرانی، تماشاگران پرشمار و پرشور، فاکتور تکنیک ناب بازیکنان ایرانی از علی کریمی تا خسرو حیدری و محمدرضا خلعتبری، واکنش های مهدی رحمتی درون دروازه و سد مستحکم مدافعانی چون سیدجلال حسینی و پژمان منتظری و حضور دورگه هایی چون اشکان دژاگه، رضا قوچان نژاد که با وجود حضور در اروپا کشور اصلی خود را فراموش نکردند.

سه شنبه شب می تواند شب رویایی فوتبال ایران باشد؛ شب آشتی ملی. بزرگان فوتبال همه قول داده اند برای حمایت و تشویق بیایند؛ از محمد دادکان همیشه ناراضی تا محمد مایلی کهن که تیمش بهترین برد تاریخی را برابر کره به دست آورد. مربیان و بازیکنان تیم های شهرستانی هم گفته اند می آیند تا سهمی در رقم زدن شب رویایی فوتبال ملی ایران داشته باشند. کره جنوبی تاکنون در ورزشگاه آزادی بردی نداشته و همین مسئله می تواند از نظر روحی بازیکنان بین المللی کره جنوبی را دچار تزلزل کند.

از دیدار های گذشته ایران و کره جنوبی بیشتر از همه شکست تاریخی ۶ بر ۲ را به یاد داریم و صحنه اشک ریختن مربی کره روی نیمکت، آیا ممکن است آن بازی بار دیگر تکرار شود؟

کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی ایران تضمین و قول داده ایران بهترین بازی اش را مقابل کره جنوبی انجام دهد. امیدواریم بهترین بازی تیم ملی همراه با کسب سه امتیاز باشد