به گزارش پورتال خبری البرز به نقل از خبرگزاری فرانسه ، پس از آن که لوییز براون به عنوان نخستین جنین تشکیل شده از لقاح مصنوعی در آزمایشگاه - موسوم به "آی وی اف" - در انگلیس به دنیا آمد، سی و چهار سال می گذرد.
انجمن تولید مثل و رویانشناسی انسانی اروپا در گزارش اخیر خود که در کنفرانس رویانشناسی استانبول ارائه شد، از فراگیر شدن روش های مبتنی بر لقاح در لوله آزمایشگاهی در سطح جهان خبر داد.
از سال هزار و نهصد و هفتاد و هشت، سالی که نخستین بار به ابتکار دکتر رابرت ادواردز، نوزادی که جنین آن با روش لقاح مصنوعی، موسوم به آی وی اف، تشکیل شده بود، پا به دنیا گذاشت، سالانه نزدیک به سیصد و پنجاه هزار نوزاد از این روش به دنیا می آیند.
این رقم نشان می دهد سه دهم درصد از یکصد و سی میلیون کودکی که هر ساله در نقاط مختلف جهان به دنیا می آیند، حاصل لقاح مصنوعی هستند.
بر اساس این گزارش، آماری که از آغاز اجرایی شدن آی وی اف تا سال دو هزار و هشت به دست آمده با در نظر گرفتن براوردی از سالهای دو هزار و نه تا دو هزار و دوازده نشان می دهد ابداع شیوه آی وی اف باعث به دنیا آمدن نزدیک به پنج میلیون نوزاد در سی و چهار سال گذشته شده است.
لقاح در لوله آزمایش یا آی‌وی‌اف (in vitro fertilization) روشی است که در آن سلول‌های تخمک را در شرایط آزمایشگاهی با اسپرم بارور می‌کنند و یک یا چند سلول تخم به دست آمده را پس از گذشت چند مرحله تقسیم سلولی، در رحم قرار می‌دهند تا روند رشد جنین به طور طبیعی ادامه پیدا کند.
لقاح مصنوعی به روش‌های مختلفی انجام می‌شود و میزان موفقیت آن به عوامل مختلفی وابسته ‌است که سن والدین و میزان سلامت آنها در تولید مثل را از آن جمله می توان نام برد.
در آغاز، تولید مثل آزمایشگاهی با مباحث و انتقادهای بسیاری روبرو شد؛ اما به مرور زمان این روش به یکی از روشهای مفید و کارامد در درمان نازایی بسیاری از زوجها در جهان تبدیل شد.
روشهای مورد استفاده در آی وی اف کم کم بهبود یافته و فنآوری های جدید در آن به کار رفت؛ تلاشی که به افزایش باروری های ناشی از آی وی اف منجر شد.

آمارهای ارائه شده در کنفرانس استانبول نشان می دهد سالانه نزدیک به یک میلیون و پانصد هزار کودک با استفاده از شیوه های مختلف لقاح مصنوعی در جهان به دنیا می آیند. این شیوه ها علاوه بر آی وی اف، شامل تزریق مستقیم اسپرماتوزوئید در سلول تخمک بارور نشده - موسوم به آی سی اس آی - نیز می شود. یک سوم از موارد باروری با روشهای آزمایشگاهی در کشورهای اروپایی صورت می گیرد.
میزان موفقیت آمیز بودن لقاح های مصنوعی نیز در سالهای اخیر رو به فزونی گذاشته است؛ به طوری که در حال حاضر لقاح های مصنوعی موفقیت آمیز سی و دو درصد از میزان کل روشهای مبتنی بر انتقال جنین را تشکیل می دهد.
انجمن تولید مثل و رویانشناسی انسانی اروپا در گزارش خود همچنین از تلاشهای متخصصان درمان ناباروری برای کاهش تعداد موارد چند قلوزایی خبر داد، تلاشی که بر کاشت میزان کمتری از تخمک های بارور شده در رحم مبتنی است. به طوری که تعداد تولدهای سه قلو به بیش از یک درصد و میزان تولدهای دو قلو به کمتر از بیست درصد رسیده است.