بدون ساعت بیدار شوید

هیچ کس به طور قطع از ضرورت خواب مطلع نیست اما شکی نیست که ایجاد کوچک ترین آسیبی در خواب طبیعی عملکرد بدن را مختل می کند. برای مثال مطالعات نشان داده است، کمبود خواب سطح هورمون لیپتین، هورمونی که کنترل کننده اشتها است را پایین می آورد، به این مفهوم که کم خوابی باعث پرخوری می شود. کمبود خواب سطح هورمون استرس را هم افزایش می دهد و بدن شما را وادار می کند تا گلوکز بیشتری به جریان خون وارد کند، همچنین کم خوابی حساسیت بدن تان را به انسولین کمتر می کند اما این تازه ابتدای کار است. پژوهش ها نشان می دهند کم خوابی تولید مواد شیمیایی مخصوص سیستم ایمنی را که از بدن در برابر میکروب ها محافظت می کنند، متوقف می کند پس با چند دقیقه بستن چشم ها خودتان را فریب دهید وگرنه شاید مجبور شوید یک بسته دستمال کاغذی را برای آبریزش بینی خود مصرف کنید و به داروی ضدسرفه نیاز پیدا کنید. پژوهشی که در سال ٢٠٠٩ انجام شده دریافته است افرادی که شب ها کمتر از ۷ساعت می خوابند، ۳ برابر بیشتر از دیگران سرما می خورند. پژوهش های دیگر بیانگر آن است که کمبود خواب بسیار کم و مزمن، به طور مثال کاهش ۸ ساعت خواب شبانه معمول به ۶ ساعت، می تواند میزان التهاب های مزمن را افزایش دهد که خطر ابتلا به بسیاری از ناراحتی ها اعم از حملات قلبی، کوفتگی ها و پوکی استخوان را بالا می برد.به غیر از این مسائل، اثرات آنی و ناگهانی هم به وجود می آورد. وقتی زنگ ساعت شما را از خوابی عمیق بیدار می کند چون خواب کاملی نداشتید، روز را با ترشرویی و بدخلقی آغاز خواهید کرد و با سپری شدن روز، بیشتر احساس کسالت خواهید کرد. برخی متخصصان اعصاب بر این باورند، هدف از خوابیدن این است که مغز شما برای ساخت و استحکام بخشیدن به اتصالات بین عصب ها فرصتی را به دست آورد. پژوهش ها نشان داده اند، کسانی که به اندازه کافی استراحت می کنند، اطلاعات تازه را سریع تر یاد گرفته و ذهنی قوی تر دارند. کم خوابی زمان واکنش نشان دادن به مسائل پیرامون را کاهش داده و همچنین شما را بیشتر در معرض خطر تصادفات و رویدادهای ناگوار قرار می دهد.

نتیجه گیری: در حالی که برخی افراد می توانند با کم خوابی زندگی را ادامه دهند، بسیاری از ما احتیاج به ۷ ساعت خواب شبانه داریم. بررسی ها می گویند یکی از نشانه های داشتن خواب کافی این است که شما هر روز بتوانید بدون نیاز به ساعت زنگ دار، سر وقت بیدار شوید.

● اگر صبحانه نخوریم چه اتفاقی می افتد؟

بخورید لاغر شوید

زمانی که پس از استراحت طولانی شبانگاهی از خواب بیدار می شوید، بدن شما تقریبا ۱۲ ساعت را بدون غذا گذرانده است. این مسئله یک معنا دارد؛ نیاز به سوخت و انرژی دارید. این دقیقا یعنی در جریان خون تان دچار کمبود گلوکز هستید. اگر صبحانه نخورید و با این قند پایین از خانه خارج شوید، یکی از ارگان های به خصوص بدن شما نخواهد توانست با تمام سرعت به فعالیت بپردازد که آن ارگان مغز است که برای اداره موثر بدن نیاز به جریان مداوم قند خون دارد. در این هنگام حتی قند خون پایین ممکن است حالت تهوع و اختلال در اعصاب ایجاد کند، همچنین ممکن است احساس عدم هشیاری هم بکنید. بررسی ها روی بچه های محصل نشان داده دانش آموزانی که صبح ها صبحانه خود را می خورند، حضور ذهن بیشتری دارند و نسبت به آن دسته از دانش آموزانی که صبحانه نمی خورند، یادگیری بهتری دارند. علاوه بر این، صرف نظر کردن از وعده صبحانه بعدها سبب پرخوری می شود. متخصص غدد درون ریز دکتر سوما دروناوالی، از دانشگاه مرکز پزشکی شیکاگو می گوید: «وعده صبحانه برای تحت کنترل درآوردن اشتهای شما برای باقی روز اهمیت خاصی دارد. این یعنی، حذف صبحانه و تا ظهر چیزی نخوردن و دل ضعفه داشتن؛ شما را آنقدر گرسنه می کند که نتوانید پیش از خوردن غذا، سالاد بخورید و در عوض یک پرس بزرگ غذا بخورید.» بیشتر این افراد، کالری هایی که باید در وعده صبحانه دریافت می کرده اند و با نخوردن صبحانه آن ها را از دست داده اند را با پرخوری در وعده ناهار و شام جبران می کنند. آن ها معمولا در وعده های غذایی از غذاهایی می خورند که چربی های اشباع شده دارند و باعث مسدود شدن شریان ها می شوند.

در ضمن کسانی که صبحانه نمی خورند تمایل بیشتری به خوردن خوراکی های بی ارزش و میان وعده ها دارند. یک پژوهش نشان داده خانم هایی که اضافه وزن دارند اغلب مخالف خوردن صبحانه هستند، آن ها می توانند با اضافه کردن این وعده غذایی به راحتی حدود ۲ کیلوگرم وزن کم کنند. اگر به طور منظم صبحانه بخورید، نه تنها دچار اضافه وزن نخواهید شد بلکه قند وزن تان نیز تنظیم خواهد شد.

نتیجه گیری: بیش از یک چهارم افرادی که اضافه وزن دارند، صبحانه نمی خورند. نشسته صبحانه خوردن نیز ممکن است بیش از ۰۵درصد احتمال مقاومت انسولین را افزایش دهد. این مشکل سبب ابتلا به دیابت نوع ٢ می شود.

● وقتی تمام روز بیکار باشیم چه می شود؟

بیکاری مادر بیماری هاست

تا به حال این گفته قدیمی ها را شنیده اید که شیطان برای دست های بیکار، کاری پیدا می کند؟ سپری کردن روز با تنبلی و نشستن روی مبل، شاید به نظر شما شیطانی نباشد اما بدن شما به شکل های مختلفی با قند یا گلوکز بدون مصرف در جریان خون مشکل پیدا می کند. پیاده روی یا انجام هرگونه تمرینات و فعالیت های ورزشی، سلول های ماهیچه ای را مجبور به جذب گلوکزهایی که برای تولید انرژی به کار می روند، می کند. هنگامی که روزها به اندازه کافی از ماهیچه های خود کار نکشید، گلوکز در بدن شما بدون استفاده باقی می ماند. زندگی به روش نشسته و بی حرکتی بیش از اندازه، ۲ مشکل اساسی به وجود می آورد:

۱ بدن شما مقداری از قند مصرف نشده را تبدیل به چربی می کند. این چربی ها اغلب در نشیمنگاه، ران ها و شکم ذخیره می شود و آن ها را بزرگ خواهد کرد. بعدها این توده چربی نگرانی های زیادی ایجاد خواهد کرد. پژوهشی نشان داده سلول های چربی اطراف کمر، مواد شیمیایی ای تولید می کند که سبب مقاومت انسولین و التهاب می شود که ناراحتی های قلبی و بیماری هایی از این دست را افزایش می دهد.

۲ حرکت کند گلوکز در خون، میزان ترکیبات خطرناکی که AGE نامیده می شوند را افزایش می دهد و این ترکیبات می توانند به رشته های عصبی و سلول های خونی آسیب وارد کنند و این از دلایل آن است که در قند خون بالا عوارض بیماری دیابت مانند از دست دادن بینایی و بیماری های کلیوی ظهور پیدا می کند. برخاستن از روی مبل و بیرون رفتن از خانه برای پیاده روی می تواند برای جلوگیری از این سرنوشت به شما کمک زیادی کند. ورزش یک چربی سوز قابل اطمینان است و بررسی ها نشان داده که فعالیت های فیزیکی سطح AGE را کاهش می دهد.

نتیجه گیری: تمام روز نشستن در یک جا، ممکن است باعث شود تا شما تمامی برنامه های مورد علاقه خودتان در تلویزیون را تماشا کنید اما این عمل سبب ذخیره شدن قند خون بد در بدن، اضافه وزن و انواع مشکلات خواهد شد.

● وقتی همیشه عصبانی باشیم، چه اتفاقی می افتد؟

قابل توجه خانم ها

خشمگین شدن به تنهایی مشکلی ایجاد نمی کند. هر چند وقت یک بار عصبی شدن، امری طبیعی است و حتی برای سلامت هم لازم است، اما همیشه عصبانی بودن موضوعی دیگر است و برای شما بسیار بد است. صرف نظر از خلق و خوی ناراحت و جدا شدن شما از دیگران، تمام روز بد خلق و خشمگین بودن می تواند کنترل دیابت را بسیار دشوار کند. عصبانیت شکلی از احساس استرس است که سبب می شود بدن شما آدرنالین و سایر هورمون های مربوطه را آزاد کند. یکی از تاثیرات هورمون های استرس، بالا بردن قند خون است. به علاوه استرس ممکن است در شما عادات بدی از جمله زیاده روی در خوردن خوراکی های بی ارزش که می تواند شرایط بدتری را ایجاد کند، به وجود آورد.

موارد دیگری هم وجود دارد؛ اگر همیشه به خشم و عصبانیت خود اجازه خودنمایی دهید، ممکن است قلب شما آسیب ببیند. اکنون دانشمندان می دانند عصبی بودن فشارخون را بالا می برد. پژوهش تازه ای در دانشگاه ییل، ثابت کرده است افرادی که اجازه می دهند عصبانیت بر آن ها غلبه کند، به میزان زیادی از ماده ای که ایندوتلین نامیده می شود در بدن خود دارند که با ایجاد رسوباتی در رگ های خونی مانند رسوب چربی ها، کلسترول و سایر مواد چرب در رگ ها ـ که محرک ایجاد حملات قلبی است ـ خون را با شدت در رگ ها به حالت لخته در می آورد. پژوهش دیگری هم اثبات کرده خشمگین شدن زیاد، در واقع می تواند سبب بی نظمی در ضربان قلب شده و به طور موقتی باعث ایست قلبی شود.

نتیجه گیری: عصبانیت و خشم به مدت طولانی یک سم کشنده است، پس راهی برای خلاص شدن از آن بیابید. میزان خشم خود را برای خود در دفترچه ای یادداشت کنید تا بتوانید از اندازه آن آگاهی پیدا کنید. از دوستان یا اعضای خانواده تان که باعث عصبی شدن شما می شوند، دوری کنید و به آن ها تذکر دهید. در این مواقع کاری انجام دهید که خشم تان را کاهش دهد و آرامش پیدا کنید، به طور مثال از خانه بیرون بروید و فریاد بزنید.