دانشمندان عناصر دی ان ای را در شهاب سنگهایی کشف کردند که قدمت آنها به سالهای دهه شصت بر می گشت.

دانشمندان اما مطمئن نبودند آیا این شهاب سنگها در فضا ایجاد شده اند یا تشکیل آنها نتیجه نوعی آلودگی ناشی از تماس با زندگی بر روی زمین بوده است.

این تحقیق که در گزارش سالانه آکادمی علوم آمریکا به تاریخ هشتم تا دوازدهم اوت منتشر شده است نشان می دهد که برخی عناصر تشکیل دهنده دی ان ای موسوم به نوکلِئوبازها در مقیاسی وسیع و متنوع که تاکنون بی سابقه بوده است همراه با شهاب سنگها وارد زمین شده اند.

عاملان این پژوهش بر این باورندکه با کشف اخیر فرضیه هایی که واکنشهای شیمیایی در داخل شهاب سنگها و ستاره های

دنباله دار را منشا تولید عناصر اصلی مولکولهای بیولوژیک می داند ، تقویت می شود.

محققان پیشتر به وجود اسیدهای آمینه در نمونه های گرفته شده از ستاره دنباله دار "وایلد دو" در چارچوب ماموریت استار داست Stardust سازمان فضایی ناسا پی برده بودند.

وجود اسیدهای آمینه برای تولید پروتئین که مولکول مبنای حیات به شمار می رود ضروری است.

دانشمندان برای اجرای آخرین تحقیقات در این زمینه نمونه های جمع آوری شده از دوازده شهاب سنگ غنی از نظر میزان کربن را تحلیل کردند.

محققان در این پژوهش همچنین به وجود آدِنین و گوانین پی بردند که هردو از عناصر تشکیل دهنده دی ان ای یعنی نوکلِئوبازها به شمار می روند.

آنها علاوه بر این برای نخستین بار کشف کردند که در دو شهاب سنگ نشانه های سه مولکول مرتبط با نوکلِئوبازهایی وجود دارند که تقریبا هرگز در بیولوژی مورد استفاده قرار نگرفته اند و به نوکلِئوبازهای آنالوگ مشهورند.

این کشف نخستین مدرک برای اثبات این واقعیت به شمار می رود که وجود این عناصر در دو شهاب سنگ منشا فضایی داشته و بر اثر آلودگی زمینی بوجود نیامده است.