وقتی فرزندتان خیلی کوچک است، چطور می توانید به افزایش اعتماد به نفس در او کمک کنید و به او یاد بدهید تا از تلاش دوباره برای انجام کاری و تکرار آن تا موفق شدن نترسد؟ این راه هایی برای این کار است:
▪ یک چرخه قابل پیش بینی برای کودک تان بسازید
وقتی کودکی می داند که بعد از حمام کردن به او غذا می دهند و سپس باید بخوابد، دیگر لازم نیست نگران اتفاقات بعدی باشید. در عوض ذهنش آزاد خواهد بود تا در فعالیت های دیگر مهارت پیدا کند، مانند بلند کردن شکمش و روی سینه راه رفتن.
▪ به تمام نیازهایش پاسخ دهید
مسلم است که شما این کار را همواره انجام می دهید. هر بار که او به خاطر شیطنتش زمین می خورد و گریه می کند، سپس شما او را بغل می کنید، این فقط به معنای آرامش دادن به او نیست، بلکه به نوزادتان نشان می دهید که کاملا به او توجه دارید، نیازهایش را درک می کنید و او احساس اهمیت داشتن خواهد کرد و از سن کم یاد می گیرد که اهمیت خود را دریابد.
▪ برای او محیط چالش ایجاد کنید
وقتی هدف ایجاد اعتماد به نفس باشد، سر و صدای کودک وقتی با هیجان می گوید: من اینکار را انجام دادم، ابزار قدرتمندی خواهد بود. یک نوزاد پنج ماهه که تلاش می کند عروسک معلقش در حلقه بازی را به چنگ بیاورد، وقتی این کار را انجام می دهد، بسیار هیجان زده می شود. دفعه بعد او را در زمین بازی اش طوری قرار دهید که به دست آوردن عروسکش به سادگی دفعه قبل نباشد. شاید کودک در ابتدا ناامید شود ولی تلاش می کند تا بالاخره در این مبارزه برنده شود. این گونه است که اعتماد به نفس در کودک شکل می گیرد. شما راهی را جلو پایش می گذارید که هر بار حس پیشرفت به او دست دهد. این دقیقا جوری از آموزش دادن است، مثل آموختن رژه به سربازان که ابتدا حرکات آهسته سپس حرکات سخت را.
▪ او را تشویق کنید
وقتی یک کودک در زمان بازی مثلا دست از تلاش برای جای دادن شکل در قالبش دست نمی کشد یا زمانی که هر بار برای ایستادن تلاش می کند اما به زمین می افتد، به او بگویید: تقریبا دیگه تمومه، دوباره تلاش کن، تو می تونی عزیزم. در این صورت کودک حس می کند که امنیت دارد و اعتماد به نفسی در او ایجاد می شود تا دوباره تلاش کند. او را در آغوش بگیرید تا او حس کند ارزش پذیرفته شدن را دارد حتی اگر در کارش موفق نباشد.
▪ در ایجاد نظم و انضباط افراط نکنید
هدف نظم این است که کودک بیاموزد بدون شما هم می تواند درست عمل کند و از اشتباهاتش درس بگیرد. هر روش تربیتی نیاز به زمان آموزشی دارد که به کودک نشان دهید کار را چطور می توان به شکل دیگری انجام داد. هر بار که کودک شما می شنود شما به خودتان می گویید من خیلی چاقم و هیچ کاری نمی توانم بکنم یا اینکه مرتب تکرار کنید که من هرگز در درس ریاضی موفق نبودم، درباره توانایی ها و ظاهر خود دچار تردید می شود. وقتی والدین به خود اعتقاد داشته باشند، احتمال بیشتری وجود دارد تا کودکان نیز اعتماد به نفس بیابند.
ناامیدی، ضربه، شکست و اشتباهات به ما یاد می دهند تا چطور در هنگام نیاز و سختی ها از خود انعطاف نشان دهیم، پس کودک را همواره زیر سپر خود نگیرید تا تجربه کردن را بیاموزد.
▪ به او اجازه عصبانی شدن، ناراحت شدن و ناامید شدن بدهید
کودک شما یک کودک است نه یک آدم بزرگ، پس انتظار پسرفت در فعالیت هایش را داشته باشید، برای مثال اگر کودک شما که همیشه می خواست کارهایش را خودش انجام دهد اما اکنون تغییر نظر بدهد و با گریه بخواهد که حتما شما به او غذا دهید، شاید او در واقع می خواهد احساس کودکی خود را برانگیزد و بداند مورد توجه است. پس این مساله را بزرگ نکنید.